Islami dhe sfidat e globalizimit
Bashkim Aliu
Në kohën e fundit në Egjipt, pas shumë vrasjeve, torrturimeve e burgosjeve hakmarrëse të padrejta që u bënë nga puçistët e besatuar para të huajve se do të luftojnë me vendosmëri dhe hipokrizi çdo tentativë islame, dhe se do të ngulfatin çdo rrymë dhe lëvizje islame, ndodhi edhe një hallkë tjetër e zinxhirit të farkuar në puntoritö sioniste dhe tejlindore, u ndalua me vendim të pushtetit gjyqësor, të bekuar nga puçistët që po e menazhojnë vrasjen dhe vëllavrasjen në Egjipt, Lëvizja e Vëllezërve Muslimanë, e cila është lëvizja më e madhe dhe kryesore islame në botë. Edhe pse kjo lëvizje me këtë emër, dhe me këtë cilësi, nuk ka qenë e regjistruar dhe as që ka qenë e formuar dhe miratuar nga pushteti egjiptas, që nga themelimi i saj në vitin 1928 e deri më sot, falanga hakmarrëse për rrëzimin e regjimit të Mubarakut, me vendim gjyqësor e lufton këtë lëvizje masive islame, pas shumë tentimeve të dështuara dhe të egërta në llogari të saj dhe të popullit egjiptas musliman në përgjithësi. Duke pretenduar se çdo gjë do të mbarojë me 3 Korrik, kur u shpall puçi ushtarak ndaj kryetarit të zgjedhur me vota të lira të qytetarëve, Muhamed Mursi, puçistët prosionistë gjinden në panik nga lëvizjet e gjëra popullore, dhe në veçanti ato rinore dhe studentore në Egjipt, të cilat refuzojnë në çdo mënyrë t’i pranojnë grabitësit e pushtetit dhe katilat e popullit, por, edhe përskaj të gjitha shantazheve, obstruksioneve, ndjekjeve, burgosjeve dhe mynzyrave të të gjitha ngjyrave dhe marifeteve nga ana e puçistëve, lëvizjet e mbrojtjes së dinjitetit vazhdojnë të dëshmojnë pjekuri dhe vendosmëri të lartë të shpirtit të lirë, i cili nuk gjunjëzohet para tiranëve arbitrar, të cilët në asnji çast nuk kanë qenë të gatshëm të kalojnë në anën e së drejtës dhe realitetit.
Grushti i shtetit në Egjipt, eliminimin e lëvizjes më të fortë islame, nga skena politike e Egjiptit, e kishte konceptuar përpara se të ndohin zgjedhjet e para parlamentare pas rënies së regjimit të Mubarakut, ndërkaq e realizoi një vit pas zgjedhjes së Mursit në krye të Egjiptit, me vota të lira të qytetarëve, në një proces fer dhe demokratik.
Klani puçist në Egjipt, përmes figurave të ndryshme publike të grumbulluara në komisionin pesëdhjetëvetësh për rishikimin dhe ndryshimin e kushtetutës, tenton që të ankoroj si kategori kushtetutare ndalimin e partive fetare, që në fakt aludon në ndalimin e përfaqësimit të qasjes islame në politikë dhe paraqitjen e tyre si opsion dhe alternativë për zgjidhjen e problemeve. Rigjenerimi ideor islam formalisht promovohet edhe prej laikëve, por jo që të arrihen efektet e duhura në rrugëtimin teorik dhe politik të ngjalljes së umetit dhe vënies së tij në krye të ribërjes së një rendi të ri të drejtë botëror, por, këto tendeca shkojnë në drejtim të fuqizimit të ndarjes së egër të shpirtërores nga institucionalja dhe hapësira shoqërore e bërjes së planeve të ngritjes së popullit dhe vendit. Kjo, më tepër i ngjanë ngjalljes së trashigimisë shpirtërore brenda tempujve të ngritura mbi vare dhe të frymëzuara nga legjenda për aftësitë e jashtëzakonshme të njerëzve të mirë të cilët kanë bërë çudira për njerëzit e zakonshëm, e që me vokabullarin e përditshëm të proviniencës sufiste do të quhen teqe dhe evlija, të ambalazhuar më pas për konsum të gjërë në emër të mbrojtjes së fesë nga keqpërdorimet për synime politike nga grupe të caktuara.
Mirëpo, ajo që do të duhej ta kenë absorbuar kokat e tërbuara të puçistëve nga leksionet e mentorëve të tyre semit, është se grushti i shtetit ndaj një garniture qeveritare dhe pushteti të zgjedhur me vota të lira dhe pa imponim nga regjime absolutiste, është i mundur, ngase keqpërdoret ushtria, të cilët janë bijë të popullit, thehet besa e dhënë para kryetarit, dhe në fund, pason tradhtia ndaj Krijuesit, popullit, atdheut dhe ligjit. Por, puçi ushtarak dhe grusht shteti, nuk mund të ndodhin mbi idetë, mësimet dhe shkollat e mendimit. Kokat e trazuara dhe të ç’orientuara, do të duhej ta kenë të qartë se vendimet gjyqësore mund të çregjsitrojnë dhe ndalojnë veprimtari të subjekteve të caktuara politike, shoqërore apo fetare, por, vendimet gjyqësore nuk mund të ndalojnë dhe të ç’regjistrojnë nga jeta, përditshmëria dhe ekzistenca ide, mësime dhe metodologji mendimi e veprimi.
Vëllezërit muslimanë si lëvizje, nuk janë thjesht një organizatë që paraqet person juridik me gjuhën e ligjit, por ata janë një shkollë, ide, metodologji, mësim, program dhe inspirim nga burime të pashtershme, që është absurde të tentohet të varrosen me forcë nga organe gjyqësore. Shkollat, drejtimet, mendimet dhe metodologjitë janë tejshekullore dhe rrugëtojnë përtej mileniumeve, janë tejhapësinore, i kapërcejnë kufijtë administrativë, gjuhësor, racot, etnik, tradicional dhe lokal, janë transkontinentale, lidhen për zemra, mendje dhe bindje, dhe varësisht sa janë afër shpalljes së Krijuesit, vazhdon suksesi dhe ngritja e tyre, normalisht duke patur parasyshë sprovat dhe sfidat që dalin në rrugën e prirësve të denjë të njerëzve dhe shoqërive kah besimi dhe e mira. Për atë, grushti i shtetit, nuk mund të ozurpojë ide, edhe pse mund të ozurpojë seli dhe përfaqësi, apo objekte. Të ndalosh vëllezëirt muslimanë si lëvizje, d.m.th. të ndalosh nëse mundesh një shkollë mendimi, nxënësit e së cilës gjinden gati në çdo lagje të Egjiptit, dhe gati në çdo shtet në botë. Është e qartë se edhe këta, sikur edhe pararendësit e tyre tiranë, nuk do t’ia dalin.
Dhe në fund të këtyre rreshtave të përmbledhim si vijon:Puçistët mund ta rëzojnë një president, qeveri apo formacion politik, por puçistët nuk mund t’i rrënojnë idetë, botëkuptimet dhe bindjet.
Ushtritë mund t’i çregjistrojnë shoqatat, organizatat dhe partitë nga regjistrat shtetërore si subjekte juridike, por nuk mund t’i fshinë lëvizjet, metodologjitë dhe idetë nga shoqëritë dhe mendjet e njerëzve.
Regjimet tirane mund të pengojnë projekte, por nuk mund të shuajnë procese.